Barış müzakerelerinin çözümsüzlüğü sürdürmek için yapıldığı Suriye’de ateşkes ilanı neden gerçekçi olsun? Tabii ki hiçbir sebep yok. Suriye konusunda sıkışmışlığı bozacak aktörler nihai statüye karar vermedikçe çözüm olmaz, ateşkes de bir anlam ifade etmez. Başından bu yana Esed sonrasında ne olacağına karar veremeyen Batı, değişimi önlemek için Rusya’nın bile etkinliğini memnuniyetle karşıladı. Rusya’dan bile korkmadı bir değişimden korktuğu kadar. Barış müzakereleri adı altında Suriye trajedisi uzatıldıkça uzatıldı.
Benzer bir mantıkla ateşkesin de bir sonuç üretmesini kimse beklemiyor. Ateşkesin bırakın bir sonuç üretmesini kendisinin bile sürdürülebilirliği ciddi kaygı konusu. Komik bir şekilde sözüm ona bir ateşkes ilan ediliyor ve Rusya, İran ve Esed üçlüsünün savaştığı iddia edilen DAEŞ ve Nusra Cephesi’nin ateşkese dâhil edilmediği duyuruluyor. Bu ateşkes ilanının kendisi bile aslen savaşan tarafların kimler olduğuna dair aldatmacanın bir örneğidir. Ateşkes var ama savaştığımızı söylediğimiz örgütlere karşı değil. Tebrikler…
Aslen bu ateşkes Halep’teki sıkışmayla ilgilidir. Bugün neredeyse eksiksiz tüm taraflar Halep’e kilitlenmiş durumda. Halep’in düşmesi, muhaliflerin düşmesi anlamına gelecek. DAEŞ’e düşerse bir dert, rejime düşerse ayrı dert. Rejime düşmesi durumunda Rusya’nın kritik bir kazanım elde etmesi demektir. Bu, Rusya’ya bile yol veren Amerika için bile çok fazla olabilir. Büyük ihtimalle tam bu noktada ateşkes gündeme geldi ve Kerry Rusya’yı ateşkese razı etti. Sınırlarını hesaplayan Rusya ise imaj düzenlemesi çerçevesinde ateşkesten kaçmadığını ilan etmiş oldu.
Bu haliyle ateşkes ilanı en bilinen savaş taktiklerinden biridir. Nefes almak için ilan edilen ateşkesler zaman kazandırır, meşruiyet üretir, hedef değiştirir ve yeniden değerlendirme yapma fırsatı sunar. Ama en azından artık Obama yönetiminin dahi Rus ilerlemesini sorun haline getirebileceği gerçeğini ortaya çıkarmış oldu. Amerika’nın bir sınırı vardır ve belki bu sınır Halep’tir.
[Sabah Perspektif, 27 Şubat 2016]
