Türkiye'de toplum ve bireylerin çıkarlarını düşünen herkesin açıklanan İnsan Hakları Eylem Planı gibi temel hak ve hürriyetleri korumayı ve güçlendirmeyi amaçlayan tüm adımları memnuniyetle karşılayacağına şüphe yoktur.

1982 Anayasası'nın yürürlüğe girdiği tarihten itibaren yapılan tüm girişimler anayasayla sınırlandırılmaktan kurtulamadı. Oysa insan haklarını temel alan hukuk devleti kurmak öncelikle anayasanın görevidir.

Türkiye'de siyasi mücadele uzunca bir süre siyasi aktörler ile askeri ve sivil bürokrasi başta olmak üzere siyaset-dışı aktörler arasındaki mücadelelerce belirlendi. AK Parti liderliğinde toplumun yaklaşık yirmi yıllık demokrasi kavgası iktidar mücadelesinin siyaset-içi bir mücadeleye evrilmesiyle sonuçlandı. 16 Nisan 2017 hükümet sistemi değişikliği referandumu ülke tarihinde iktidar mücadelesinin tamamıyla siyaset-içi alanda hareket eden siyasi aktörler arasında gerçekleşmesinin miladı olarak kabul edilebilir.

2018 yılı, Türkiye siyaseti açısından önemli dönüm noktalarından birisi oldu. Türkiye demokrasi tarihinde 1876, 1923 ve 1950 tarihleri ne kadar kritik dönemler olarak addediliyorsa, 2018 de aynı şekilde Türkiye demokrasisinde bir milat olarak anılacaktır.

Cumhurbaşkanı Erdoğan yerel seçimlerde sadece parti teşkilatlarının ve seçim koordinasyon merkezlerinin civarında afiş ve bayraklama yapılacağını ve seçim otobüslerinin belirlenen kısıtlı saatler haricinde dolaşmayacağını söyleyerek yıllardır rahatsızlık kaynağı olan bir uygulamayı da sonlandırmış oldu.

Meselenin nirengi noktası Türkiye ya da Britanya'ya kurulan "tuzakta" değil. Avrupa'nın kendi elleriyle geleceğine kurduğu "tuzakta."

Erdoğan, mevcut uluslararası düzendeki statü dağılımından rahatsızlığını açıkça belirtirken, Türkiye’nin büyük güç olarak tanınması gerektiğini net bir şekilde ortaya koydu. “Büyük güç statüsü elde etmeyi” Türkiye’nin yeni dış politika doktrinin ilanı olarak değerlendirebiliriz.

Eski sistemi arzu edenler bu seçimi eskiye dönmenin son bir şansı gibi görüyor.

16 Nisan’da Cumhurbaşkanlığı Hükûmet Sistemi’ne karşı olan çevreler bir kara propaganda yürütmüşlerdi. Demişlerdi ki “yeni sisteme geçildiğinde Meclis’in önemi ve işlevi azalacak. Milletvekilliğine rağbet olmayacak.” Yeni sisteme tam geçmeden bile, daha seçim sürecinde söylediklerinin doğru olmadığı net olarak ortaya çıktı.

Türkiye 24 Haziran seçimlerine, cumhurbaşkanlığı hükümet sisteminin uygulanacağı günlere giderken...

Miş: CHP 16 Nisan’dan hemen sonra tüm muhalif partileri ziyaret etti, ikinci tura başladı. Sürekli “biz hazırız, erken seçime gidelim” diyordu. Ama yüzde 49’u yanlış okudular. Diğer partiler ise taktik hata yaptılar

Türkiye'nin gündemi bir anda değişti. Bahçeli fitili ateşledi. Cumhurbaşkanı Erdoğan son noktayı koydu. CHP...

Muhalefet seçimlere “hazırlıksız” falan yakalanmadı. Beceriksizliğinin, siyasetsizliğinin, parti içi çekişmelerin ve bu cenahın partileri arasındaki taktiksel hamlelerin kurbanı oldu.

Erken seçime dair tartışmalar aslında 16 Nisan 2017'de kabul halkoylaması ile kabul edilen ve hükümet sistemimizi parlamenter sistemden Cumhurbaşkanlığı sistemine dönüştüren Anayasa değişikliği sonrasında zaman zaman gündeme gelmekteydi.

Neden erken seçim kararı alındı? Çoğu insan şu anda erken seçim kararını kendi içinde anlamlandırmaya çalışıyor.

Birçok Batılı Osmanlı'ya yenileşme ve modernleşme adı altında bağımlılık politikaları dayattı. Cumhuriyet döneminde de bu kıskaçtan kurtulunamadı.

Erken seçim teklifi dün Meclis'ten 386 oyla geçti. Ve böylece 64 günlük yoğun seçim gündemi başladı.