Türkiye’de dahil olmak üzere pek çok dünya ülkesinde uygulanan koruyucu ailelik uygulaması, herhangi bir sebepten ötürü biyolojik ailesinden bakım alması mümkün olmayan çocukların devlet tarafından korumaya alınarak yetişme sürecinin sorumluluğunun koruyucu ailelerle paylaşılmasıdır. 2018 yılı itibariyle Türkiye’de 5.251 koruyucu ailenin yanında 6.419 çocuğun bakımı sağlanmaktadır.

Korunmaya ihtiyacı olan çocukların devlet korumasına alınmalarına sebep olan etkenler (kötü muamele vb.) düşünüldüğünde diğer çocuklara kıyasla daha dezavantajlı bir durumda oldukları değerlendirilebilir. Bu dezavantajlılık durumunun yetişme döneminde telafi edilmemesi ise hem ülkenin beşeri sermayesini oluşturan çocuklar için hem de ülkeler için gerek toplumsal gerekse ekonomik anlamda olumsuz çıktılar üretmektedir. Koruyucu ailelik ise bu olumsuz çıktıların bertaraf edilmesinde önemli uygulamalardan birisidir. Bu sebeple Türkiye’de de facto anlamda uzun zamandır devam etmekle birlikte, 2012 yılında çıkarılan Koruyucu Aile Yönetmeliği ile uygulamanın zemini güçlendirilmiştir. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı tarafından yürütülen koruyucu ailelik uygulaması kapsamında 2012 yılından bu yana koruyucu aile yanına yerleştirilen çocuk sayısı 5 kat gibi ciddi bir artış göstermiştir.  Diğer taraftan, kuruluşlarda bakım alan halen pek çok çocuk bulunmaktadır. Dolayısıyla, koruyucu aileliğin yaygınlaştırılması ve geliştirilmeye açık noktaların desteklenmesi, daha çok çocuğun uygulamadan faydalanması anlamında önemlidir.

Bu bağlamda SETA’da gerçekleştirilecek olan panelde koruyucu aileliğin Türkiye’deki uygulama süreci, uygulamanın geliştirilmeye açık yönleri ve koruyucu aileliğin yaygınlaştırılmasına yönelik atılabilecek adımlar değerlendirilecektir.